DEMO VOOR GEERT WILDERS IN BERLIJN

17 april 2010. Demonstreren hoort bij Berlijn zoals de Fernsehturm bij de Alexanderplatz. Elke zaterdag wordt er wel ergens gedemonstreerd in de stad en in de krant las ik vanmorgen dat er voor 1 mei, de dag van de arbeid, een traditionele ‘demodag’ in Duitsland, eenendertig demonstraties zijn aangemeld. Maar vandaag, zaterdag 17 april is er een wel heel bijzondere demonstratie, waarvan ik vorige week tussen de Boomerang-kaarten in een toiletgang een informatieblaadje aantrof. Met daarop in grote letters: “DEMO”. Op 17 april 2010 om 14.00 uur voor de Nederlandse ambassade!
Maar mijn mond viel pas echt open toen ik het motto voor de demo zag: “Meinungsfreiheit ist ein Grundrecht. Solidarität mit Geert Wilders.” Wat krijgen we nou? Een demonstratie voor de Nederlandse ambassade, uit solidariteit met Geert Wilders. Daar wil ik het mijne van weten en dus neem ik de U-bahn naar de Klosterstrasse in Neukölln, waar Nederland aan de oever van de Spree tussen 1999 en 2001 een spectaculair nieuw ambassadegebouw heeft laten neerzetten, ontworpen door Rem Koolhaas. Een gebouw dat al een tijd om mijn lijstje stond om eens van dichtbij te bekijken, nadat ik er eerder al eens met de rondvaartboot van Rederij Riedel aan voorbij was gevaren.
Vanuit de U-bahn kom ik direct op de ‘hotspot’ terecht waar ik moet zijn. Een groep van zo’n vijftig mensen staat bijeen rond een (nog leeg) podium, dat de straat afsluit. Aan de achterwand een groot spandoek met de bekende kop van Wilders en in grote letters de tekst “Schauprozess gegen Wilders beenden.” Ernaast hangt links een Amerikaanse en recht de Joodse vlag. De Joodse lobby manifesteert zich ook op andere manieren met spandoeken (“Solidarität mit Israël”) en in veel protestborden of vlaggen komt de Davidster voor. “Die Konservativen”, de Duitse conservatieve partij, deelt ook ‘Flugblätter’ uit, waarin met name gehamerd wordt op het grondwettelijke recht op de vrijheid van meningsuiting. Onder een foto van Wilders wordt uiteengezet dat Wilders vanwege zijn ‘strijd voor democratie en mensenrechten’ in Amsterdam voor de rechter moet verschijnen omdat hij haat zaait (‘Volksverhetzung’), zoals het hier heet.
Ergens lees ik verder (vrij vertaald vanuit het Duits) dat wij ons niet eenzijdig moeten laten beïnvloeden door de media en dat we ons zelf op de hoogte moeten stellen om informatie kritisch te beoordelen. Precies wat ik vandaag doe, maar de eenzijdigheid druipt ervan af op de spandoeken en protestborden tegen Islamisering ( “Islamkritik ist Menschenrecht, keine Straftat”) en in de redevoeringen op het podium, waarin de vrijheid van meningsuiting (terecht) verdedigd wordt, maar waar Wilders (onterecht) als een ‘held’ wordt neergezet. Een spreker vindt dat Wilders in Nederland minister-president moet worden en het liefst ‘minister-president van Europa’.
Politie
Op dat moment heb ik mijn portie wel gehad en laat ik de merendeels rechts-conservatieve demonstranten, maar ook aanhangers van de burgerbeweging Pax Europa achter mij en steek de straat over richting Nederlandse ambassade. Dan valt me pas de enorme hoeveelheid politie op die op de been is voor deze relatief kleine demonstratie. Bewust zichtbaar bij het podium, maar ook verdekt opgesteld achter het ambassadegebouw langs de Spreeufer. Veelal verveeld toekijkende agenten, die (gelukkig) niet hoeven in te grijpen, want het is een keurige, rustige demonstratie. Maar overal liggen wel de dranghekken klaar voor het geval dingen uit de hand lopen. Bijvoorbeeld bij een tegendemonstratie van het linkse front. Maar ‘de links-radicalen’ en de ‘autonomen’, schitteren op deze prachtige, zonnige dag door afwezigheid. Misschien wel omdat ze Wilders niet belangrijk genoeg vinden. De ‘grote man’ van rechts-Nederland is er trouwens zelf ook niet, hoewel hij toch veel media-aandacht had kunnen krijgen want pers is er meer dan voldoende. Verslaggevers van kranten, fotografen, cameraploegen, radioreporters, ja zelfs onze eigen VPRO loopt er rond met een cameraploeg. Niet specifiek voor deze demonstratie, maar ze volgen als enkele dagen enkele Nederlandse Wilders-aanhangers op de voet. De aardige jongen met het opmerkelijke bord “Geert Akbar” blijkt ook gewoon een Nederlander te zijn. Net als de meeste anderen heeft hij een button opgespeld met de kop van Wilders erop en een websiteadres (www.pi-news.net). Als ik hem vraag of ik daar een foto van mag maken, laat hij me weten dat ik voor 1 euro een button kan kopen. Maar dat gaat me echt te ver. En als even later de regisseur van de VPRO-ploeg, die mij Nederlands had horen praten, op me afkomt om te vragen of ik ook een Vildersaanhanger ben, vind ik het echt tijd om de Wildersvrienden mijn hielen te laten zien, hoezeer de vrijheid van meningsuiting mij ook lief is.
Terwijl achter mij de volgende spreker zich aandient, bewonder ik de grote grijze kubus van Rem Koolhaas met aan de voorgevel een mediawand met tientallen hoofden, die mij niet bekend voorkomen. Omdat het gebouw niet echt een uitnodigende entree heeft, loop ik er snel omheen in de richting van de Spree, die er direct achter langs loopt. Ik ga in het zonnetje zitten bij het oude, kleine sluizencomplex, waar de rondvaartboten geschut worden. Vele malen leuker om naar te kijken dan die kop van Wilders.